Τα παιδιά του τμήματος Α4 του σχολείου μας είχαν την ευκαιρία να έρθουν σε επαφή, έστω και εξ αποστάσεως, με την εξαιρετική ποιήτρια και αγαπημένη φίλη Γεωργία Γιώτα. Διάβασε στα παιδιά ποίημα και διήγημά της για τα Τέμπη δίνοντας το έναυσμα στους μαθητές και μαθήτριες να δημιουργήσουν με τη σειρά τους ποιήματα με τις σκέψεις και τα συναισθήματά τους. Ευχαριστούμε πολύ την κυρία Γεωργία Γιώτα!
Ακολουθεί το ποίημα που δημιούργησε ο μαθητής μας Λευτέρης Κουγιεντάκης:
<< Δυο χρόνια >>
Δυο χρόνια! Δυο χρόνια πέρασαν!
Δυο χρόνια δίχως φως, δίχως δικαιοσύνη.
Δυο χρόνια με ένα απόλυτο σκοτάδι,
ένα σκοτάδι που έχει προκαλέσει μεγάλη οργή αλλά και μεγάλη θλίψη.
Ένα σκοτάδι που έχει γεμίσει κενό σε ψυχές
γονιών, συγγενών, φίλων αλλά και πολλών ανθρώπων.
Αυτών που έκαναν το ταξίδι χωρίς επιστροφή.
Ένα ταξίδι θανάτου, που και ο διάβολος έβαλε το χέρι του.
Δεν περιγράφεται! Δεν μπορεί να περιγραφεί!
<<Δεν έχω οξυγόνο>> φώναζαν! Καθώς καιγόντουσαν ζωντανοί.
57 ψυχές! 57 νεκροί! Κάποιοι στον τάφο…
Και κάποιοι στο χώμα, που ψάχνουμε ακόμα!
Χαμένα όνειρα, χαμένες ζωές.
Ζωές που είχαν μέλλον,
ζωές που μπορεί να έγραφαν ιστορία,
αλλά αντί αυτού, ακούστηκαν με τον θάνατο τους.
Και όμως! Ο Ελληνικός λαός ξεσηκώθηκε!
Βγήκε έξω στους δρόμους και φώναξε!
Παρασκευή 28 Φεβρουαρίου 2025,
την ίδια μέρα του δυστυχήματος στα Τέμπη.
Από την Αθήνα μέχρι την πιο μικρή
πόλη.
Φούντωσε! Φούντωσε και είπε αρκετά!
Έκανε ξεκάθαρο το μήνυμα που έστειλε,
αλλά μέχρι και τώρα, δεν έχει γίνει τίποτα!
Αυτό το σκοτάδι, αυτό το κενό,
εξακολουθεί να υπάρχει και να περνάει
από τις ψυχές τις χαμένες στις ψυχές τις ζωντανές!
Υπεύθυνη Εκπαιδευτικός: Αστυρακάκη Καλλιόπη, ΠΕ 02
